Sagalassos tentoonstelling in Tongeren, België 2x

Intussen ben ik twee maal naar deze tentoonstelling geweest, gewoon door omstandigheden. De eerste keer kwam ik een beetje beteuterd terug want ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht ofschoon ik wel het fijne gevoel had van “er weer even te zijn”.  (cfr. ... naar Sagalassos...) 

Er valt veel te lezen op de opeenvolgende panelen zodat iemand die de stad niet kent of er nooit geweest is echt een volledig overzicht van de geschiedenis en de vondsten krijgt. Maar uit de voorwerpen in de vitrines maak ik op dat het Museum van Burdur niet zijn mooiste stukken opgestuurd heeft. Zo zie ik geen enkel beeld uit de schitterende groep die in het grootse Nympheion gevonden is en de twee friezen van het Heroon zijn niet de meest gave van het prachtige stel. Verder wat kleinere beeldjes, geldstukken, lampjes en uiteraard keramiek. Het reuze beeld van Keizer Marcus Aurelius – nou ja, een hoofd en anderhalf been – staat benauwd in een tussenhalletje waardoor je hem ondanks zijn afmetingen nog makkelijk voorbij loopt.

Midden in de ruimte is een schaalmodel van Sagalassos geplaatst, heel herkenbaar, maar jammer dat hij in het wit is op een witte ondergrond. Wat kleur van rode daken bij voorbeeld had het geheel veel meer diepte gegeven, maar ja, wie ben ik? Met behulp van een aantal touch screen computers kun je met knopjes de voornaamste gebouwen opvragen voor uitleg en foto’s, maar er is geen poging gedaan om die gebouwen dan ook op het witte model aan te duiden. Het zou veel sprekender geweest zijn om met een druk op een knopje het betreffende gebouw in het licht te zetten, dan weet je toch meteen waar je bent? Maar goed, ik zal wel weer eens lastig doen…

Rondom deze modelbouw wordt het landschap van Sagalassos geprojecteerd op een scherm van 360 graden; het geluid van de wind vind ik daar wel heel herkenbaar. Verder zijn er een paar schermen met nuttige 3D voorstellingen die voor mij te vlug gingen en ook te kort waren. Voor de kinderen zijn er dan weer een stuk of vijf computers die de geschiedenis van Sagalassos vertellen in een soort Asterix striptekening, maar ik heb er geen kind gezien – wel grote mensen die er mee zaten te spelen.

Dit was het dan … tot dat ik onlangs een tweede maal ging kijken. Tot mijn allergrootste verbazing ontdekte ik bij dit bezoek dat er nog een vervolgdeel op deze expositie was, (vrij) duidelijk aangegeven met pijltjes op de vloer en langs de wand “vervolg tentoonstelling”. Ik kan me haast niet indenken dat die er bij mijn eerste bezoek ook waren – had ik toch moeten zien en ook de vriendin die toen bij me was. Toch niet mogelijk dat we dit allebei gemist hebben?

Enfin, dit is in elk geval de kers op de taart en op zichzelf het bezoek dubbel en dwars waard. De pronkstukken uit het Museum van Burdur zijn inderdaad hierheen gebracht, prachtig opgesteld in een donkere ruimte middenin de floodlights en een veld klaprozen zoals we die rond Sagalassos zo vaak tegenkomen. Zo blijken alle friezen met de Menaden uit het Heroon hier aanwezig te zijn, alsmede het hoofd van de betreffende held waarvan sommige veronderstellen dat het Alexander de Grote moet zijn. Ook een van de meest gave beelden uit het Nympheon van de Boven Agora dat Dionysus met Satyr voorstelt. Verder een paar uitgelezen reliëfs van Zeus en van Poseidon, en dan een vierkanten crematie-urn uit Hellenistische tijd en een grote ronde urn uit de Romeinse tijd. Het kolossale pronkstuk staat dan weer in een andere zaal in het volle licht, namelijk een voet, een stuk been en het gave hoofd van keizer Hadrianus waar men in het British Museum als eerste mee heeft gepronkt! Nee maar, en dit alles had ik zomaar gemist? Niet te geloven toch!

Natuurlijk heb ik ook hier foto’s genomen, te bekijken op Sagalassos/Tongeren, alleen niet van deze laatste pronkstukken want toen had ik mijn toestel niet bij me. Ik moet dus echt nog eens teruggaan en dat kan gelukkig aangezien de tentoonstelling nog tot juni 2012 loopt. Intussen zijn de missende stukken wel te bekijken via de link van mijn bezoek aan het Museum van Burdur zelf.

[Voor foto's van mijn reizen naar Sagalassos, klik hier]